Jólin jólin
Unaðsleg jól að baki, undirbúningur fyrir nýárskomuna í gangi. Jólin voru afskaplega traditional að vanda, síðustu rjúpurnar borðaðar, sérrýfrómassinn sem ég hef aldrei diggað var víst betri en nokkru sinni fyrr og grafni laxinn var grafnari en venjulega og extragóður. Fjölskyldan breytti hinsvegar útaf venjulegum sið að því leyti að við skelltum okkur öll saman í messu í stað þess að hlusta á hana í útvarpinu. And what a messa it was! Jafnaðist alveg á við gott djamm.
Byrjaði á því að ég hitti Guggu vinkonu Vigdísar í klósettröðinni í Laugarneskirkju og update-uðum við stöðuna. Svo hófst messann og ákveðinn latecomer sem settist mér við hlið á kirkjubekknum var enginn annar en fyrrverandi crush úr menntó... sem ég hafði fyrr í sumar lent í höstlaðstöðu með á sirkus og úr því varð date sem aldrei varð. Þannig að ég spennti greipar mjög pennt og setti upp holier than thou svip og reyndi að sýna drengnum mitt kristilega í staðin fyrir mitt drukkna sjálf. Bræðurnir sungu svo hátt og snjallt "sjá Hildi opna hlið", sem er árlegur jólakirkjudjókur hjá þeim... Hildur var ekki viðstödd... ég hinsvegar opnaði ekki fyrir söngröddina því ég er með krákurödd og meikaði ekki að fríka fyrrverandi höstlið út... fæ þó punkta fyrir að hafa munað bróðurpartinn af trúarjátningunni og farið glæsilega með faðirvorið.
Svo kom prestsræðan sem var nú bara nokkuð góð og fjallaði um allt stressið í hinu daglega lífi, og var því líkt við það stress sem grey María og Jósef þurftu að díla við á sínum tíma. Og upphófst systkynafíflagangurinn. "Og öll þekkjum við ástarraunir", þá fékk ég sterkt pot í síðuna , "og sum okkar eru í þann mund að stofna fjölskyldur, fæða af sér nýtt líf", þá fékk Þórhallur sterkt pot í síðuna, "og gleymum ekki skapraunum", þá fékk Eyþór samtímis pot frá sitthvorri hliðinni. Og þá voru Laugateigssystkynin komin í fimmára gírinn. Enda komið að meiri söng. Og var það halelúja og amen söngurinn. Nema hvað í hvert sinn sem kórinn söng "halelúja" þá baulaði Þórhallur djúprödduðu "halelúja" í eyrað á Eyþóri sem fljótlega fór að missa sig... ég missti mig svo þegar Eyþór var orðin falskur af því að reyna að missa sig ekki. Þá hófu englaraddirnar að ekkóa við kórinn og þá misstum við okkur þrjú endanlega og ég var farin að gráta úr hlátri í orðsins fyllstu en allan tímann að reyna að fela það fyrir fyrrverandi crushinu mér við hlið sem var farin að líta undarlega oft til hliðar. Undir lokin kom svo gífurlegt organistasóló sem var svo sterkt og djúpt að þegar því lauk þá fóru nokkrir að klappa! Magnað! Það bætti svo ekki úr skák þegar ég frétti fimm mínútum eftir messuna að fyrrverandi crushið mér við hlið er bróðir prestsins sem ég vanvirrti með hlátrasköllum.
En hei, þetta var bara súpergaman og þar sem trúin á ekki að vera stöðnuð og leiðinlegt þá hlýtur að vera í lagi að taka þessu létt.
Svo var farið heim í mat og gjafir opnaðar. Arnar kom svo seinni partinn og fjölskyldaðist með okkur. Ég var gífurlega fengsæl þetta árið og fékk meðal annars örbylgjuofn með grilli, ryksugu, dúk pottaleppa og svuntu með öndum (allt hlutir sem fara í geymslu þar til ég flyt heim), strigaskó, ilmvatn, vatnsheldar klósettbókmenntir (því sumir tóku mig á orðinu þegar ég talaði um að koma upp klósettbókmenntum á blogginu :) ), persónulega uppskriftabók, Eivör, Fjólublágrámann og allt. Ég held ég hafi ekki fengið svona mikið af gjöfum síðan ég var 10 ára.
Svo vorum við eins og VR fjölskyldan sem fékk ekki umsamda hvíldardaga um jólin í auglýsingunni og hreinlega drápumst úr þreytu og lögðumst til hvílu án þess að hafa opnað jólakortin.
Allt í allt frábær jól:)
Byrjaði á því að ég hitti Guggu vinkonu Vigdísar í klósettröðinni í Laugarneskirkju og update-uðum við stöðuna. Svo hófst messann og ákveðinn latecomer sem settist mér við hlið á kirkjubekknum var enginn annar en fyrrverandi crush úr menntó... sem ég hafði fyrr í sumar lent í höstlaðstöðu með á sirkus og úr því varð date sem aldrei varð. Þannig að ég spennti greipar mjög pennt og setti upp holier than thou svip og reyndi að sýna drengnum mitt kristilega í staðin fyrir mitt drukkna sjálf. Bræðurnir sungu svo hátt og snjallt "sjá Hildi opna hlið", sem er árlegur jólakirkjudjókur hjá þeim... Hildur var ekki viðstödd... ég hinsvegar opnaði ekki fyrir söngröddina því ég er með krákurödd og meikaði ekki að fríka fyrrverandi höstlið út... fæ þó punkta fyrir að hafa munað bróðurpartinn af trúarjátningunni og farið glæsilega með faðirvorið.
Svo kom prestsræðan sem var nú bara nokkuð góð og fjallaði um allt stressið í hinu daglega lífi, og var því líkt við það stress sem grey María og Jósef þurftu að díla við á sínum tíma. Og upphófst systkynafíflagangurinn. "Og öll þekkjum við ástarraunir", þá fékk ég sterkt pot í síðuna , "og sum okkar eru í þann mund að stofna fjölskyldur, fæða af sér nýtt líf", þá fékk Þórhallur sterkt pot í síðuna, "og gleymum ekki skapraunum", þá fékk Eyþór samtímis pot frá sitthvorri hliðinni. Og þá voru Laugateigssystkynin komin í fimmára gírinn. Enda komið að meiri söng. Og var það halelúja og amen söngurinn. Nema hvað í hvert sinn sem kórinn söng "halelúja" þá baulaði Þórhallur djúprödduðu "halelúja" í eyrað á Eyþóri sem fljótlega fór að missa sig... ég missti mig svo þegar Eyþór var orðin falskur af því að reyna að missa sig ekki. Þá hófu englaraddirnar að ekkóa við kórinn og þá misstum við okkur þrjú endanlega og ég var farin að gráta úr hlátri í orðsins fyllstu en allan tímann að reyna að fela það fyrir fyrrverandi crushinu mér við hlið sem var farin að líta undarlega oft til hliðar. Undir lokin kom svo gífurlegt organistasóló sem var svo sterkt og djúpt að þegar því lauk þá fóru nokkrir að klappa! Magnað! Það bætti svo ekki úr skák þegar ég frétti fimm mínútum eftir messuna að fyrrverandi crushið mér við hlið er bróðir prestsins sem ég vanvirrti með hlátrasköllum.
En hei, þetta var bara súpergaman og þar sem trúin á ekki að vera stöðnuð og leiðinlegt þá hlýtur að vera í lagi að taka þessu létt.
Svo var farið heim í mat og gjafir opnaðar. Arnar kom svo seinni partinn og fjölskyldaðist með okkur. Ég var gífurlega fengsæl þetta árið og fékk meðal annars örbylgjuofn með grilli, ryksugu, dúk pottaleppa og svuntu með öndum (allt hlutir sem fara í geymslu þar til ég flyt heim), strigaskó, ilmvatn, vatnsheldar klósettbókmenntir (því sumir tóku mig á orðinu þegar ég talaði um að koma upp klósettbókmenntum á blogginu :) ), persónulega uppskriftabók, Eivör, Fjólublágrámann og allt. Ég held ég hafi ekki fengið svona mikið af gjöfum síðan ég var 10 ára.
Svo vorum við eins og VR fjölskyldan sem fékk ekki umsamda hvíldardaga um jólin í auglýsingunni og hreinlega drápumst úr þreytu og lögðumst til hvílu án þess að hafa opnað jólakortin.
Allt í allt frábær jól:)
0 Comments:
Post a Comment
<< Home