bleh

Ég get svo svarið það að drengurinn er að verða jákvæðari by the minute. Ábyggilega illskulegu augnaráðinu sem ég gef honum að þakka. I smell his fear of me and thrive of it.... ótrúlegt hvernig mannleg samskipti virka, ef maður er leiðinlegur við einhvern verður hann ósjálfrátt endalaust næs við mann. Ef maður verður hrifinn af einhverjum þá hættir hann að vera hrifinn en ef maður hættir að verða hrifinn á undan að þá fær maður blóm og konfekt og einstakar játningar hvern einasta dag.

Sem segir manni að þetta gangi barasta allt út á balance .... og ég er balance auðvitað þar sem ég er vog. Eiginlega meira svona úr balance alltaf eða að sveiflast upp og niður. Veg, met og mæli alla daga. Veit ekki hvað ég er að gera í tölvubransanum því að ég held að ég þurfi starf með mælitækjum. Hefði átt að fara í landmælingar, radarmælingar eða bara unnið á vigtinni í hagkaup (þegar hún var og hét). Ég verð eins og pabbi með hitamæla alls staðar. Með central stöð of course. Ég er auðvitað með eina vog heima. Til að passa uppá að ég blási ekki út af bjór og pork pies í einhverri sjálfsblekkingu. Mín er með innbyggðri fitumælingargræju og ég þurfti að segja henni hvað ég væri gömul, há, skóstærð og sjúkrasögu áður en ég gat fengið svar um hvað ég væri þung. Og ekki nóg með það, í hvert skipti sem ég vigta mig þá segir hún mér hvað ég er gömul og ljót og löng fyrst áður en hún slengir því framan í mig að ég hafi fitnað líka. Svo þegar ég er rétt byrjuð að jafna mig birtir hún fituprósentu sem stenst engan vegin. Ósvífni!

Ég er farin að kynnast nágrönnum mínum... búin að mæta honum Pete sem býr við hliðina á mér tvisvar. Voða næs, töluðum um veðrið í fimm mínútur í morgun. Mér finnst samt að ég eigi að fá að rekast aðeins meira á sætu strákana sem búa beint á móti mér.... but have not had that luck síðan ég þurfti að fá dósaopnarann lánaðann um árið og sá hvílík beib þeir eru... kyssulegar varir og vel greitt hár... svo örugglega gay ... og ég þurfti að asnast til að fjárfesta í dósaopnara...